Conrad – deelnemer Retreat
Een paar dagen nadat Conrad de retreat heeft gevolgd bij Enik, komt hij opnieuw terug naar de Vaartscherijnstraat. ‘Heel spannend’, vertelt hij. ‘Want ik zat tijdens de retreat natuurlijk een week in een bubbel. Maar ik durfde de deur door. En ik ervaarde weer dat gevoel van verbinding. Met mijzelf en met anderen. Nu heb ik een plek waar ik naartoe kan gaan om uit mijn isolement te komen.’
Zijn eenzaamheid doorbreken was precies de reden voor Conrad om zich aan te melden voor de vijfdaagse midweek ‘Meer zin in je leven’. Hij voelt zich al tientallen jaren, in zijn beleving lichtjaren, moeilijk in staat contact te maken met anderen. ‘En dat voelt zo koud’, licht Conrad toe. ‘Ook al ben ik tussen de mensen, het is alsof ik afgesneden ben.’ Conrad ervaart een diepe angst om niet te mogen zijn zoals hij is, om niet opgewassen te zijn tegen verkeren tussen mensen.
Jezelf uitspreken
In het eerste uur bij Enik liep hij dan ook een beetje met zijn ziel onder zijn arm. Vooral toen hij zijn spullen op de eenpersoonskamer bracht. ‘Ik had een flashback van toen ik op kamers ging. Destijds was mijn hele sociale netwerk plotseling weg’. Maar het mooie nu is, vertelt Conrad, ‘dat ik op het einde van de retreat juist ben gaan waarderen wat de kamer mij biedt aan ruimte.’ Ook het gebouw zelf, benoemt hij, heeft een verrassende uitwerking. ‘Met al zijn hoekjes, gangen, boogjes en kunst aan de muur, ademt het sprankeling uit.’
Het is vooral de groep deelnemers en de openheid die er heerst, waardoor Conrad langzaam maar zeker kon ontspannen. ‘We zijn allemaal individuen. Met ieder zijn eigen proces. Maar we probeerden elkaar de ruimte te geven. Begrip te hebben voor de ander. Ik voelde me veilig. Het raakte me echt hoe gemakkelijk het bleek om contact te maken. Zolang ik me maar uitspreek. We hebben ook erg veel zitten lachen.’
Energie genereren
Diverse onderdelen van het progamma, zoals je masker afdoen, ontdekken wat je dromen zijn, mindfulnessoefeningen, zorgden ervoor dat bij Conrad een vuur werd aangewakkerd. ‘’t Genereert energie als je in je kracht komt’, lacht hij. Zozeer zelfs, dat hij ’s avonds als iedereen naar bed was in zijn eentje nog een paar uur beneden in ’t Trefpunt doorbracht. Om de dag te laten passeren. Op de bank. Beetje lezen en televisie kijken. ‘Ik kon echt tot mijzelf komen. En voelde me toch niet alleen.’
‘Het allerbelangrijkste voor mij aan de retreat is dat ik heb gemerkt hoezeer ik verlang naar contact. Die behoefte is zo sterk. En ik weet dat als ik verder wil komen in mijn leven, ik anderen moet blijven opzoeken, me uitspreken, delen wat er in me omgaat. Dat is de weg. Hier heb ik ervaren dat ik contact kán maken, en dat maakt me warm van binnen.’