Baukje – deelnemer en vrijwilliger
Baukje heeft Enik leren kennen via de praktijkondersteuner. Op dat moment ging het heel slecht met haar. Ze heeft veel medicatie afgebouwd en opgebouwd en daarnaast extreem veel veranderingen meegemaakt. Daardoor had ze last van extreem veel hoofdpijn en stond ze al jaren in overlevingsmodus. Toen ze bij Enik kwam voelde ze zich gezien, gehoord en begrepen. Ze kon haar verhaal over autisme als gevolg van symbiosetrauma, emotioneel tekort en overbescherming kwijt, en vond begrip voor wat ze deelde.
‘Enik is een plek waar iedereen bezig is in zijn eigen tuintje. In dat tuintje werkt iedereen aan eigen herstel. Doordat iedereen daar mee bezig is, is er een enorme verbinding met elkaar die emotionele veiligheid geeft. Die emotionele veiligheid ontspande mijn zenuwstelsel en dat droeg enorm bij aan mijn herstel. Bij Enik voel ik me minder autistisch. Dat helpt me om meer op mezelf te richten. Zo kan ik ontdekken wie ik nou eigenlijk ben en welke grenzen ik heb.’
Eigen regie in herstel
‘Enik is heel belangrijk voor me. Ik kom er nu al zo’n vier jaar vijf keer per week en heb het echt nodig in mijn leven. Verder ben ik ook actief als vrijwilliger. Ik ben gastpeer (gastvrouw, red.) en leid nieuwe mensen rond. Ik ben er voor mensen die om een praatje verlegen zitten en deel graag mijn eigen ervaring. Ook hangt mijn borduurwerk op verschillende plekken in locatie Hoograven.’
‘Daarnaast werk ik nog steeds hard aan mijn eigen herstel. Op dit moment doe ik mee met buikdansen en volg ik een HOP-training. Dankzij Enik is het me gelukt om zelf de regie in mijn herstel te pakken. Ik heb van mijn klacht een kracht gemaakt. In de toekomst wil ik zelf een werkgroep bij Enik faciliteren over thuiskomen bij jezelf.’